"Paranoiczne zdarzenie z czerwienią" w ROK-u

Regionalny Ośrodek Kultury w Częstochowie wraz z Autorką Agnieszką Dumańską zapraszają na wernisaż wystawy fotografii "Paranoiczne zdarzenie z czerwienią" - poniedziałek 9 maja 2022 r. o godz. 18.30. Ekspozycję będzie można oglądać do 1 czerwca.

Od Autorki:
 - Złamany, pokiereszowany świat. Niepokój, który wciąż narasta. Rozdarta rzeczywistość zwija się na powrót wokół ciebie, dusząc i tłamsząc. Ciemne zakamarki mogą kryć – kryją! - niebezpieczeństwo. Zaślepione okna wpatrują się w ciebie bielmem cegły. Powrót w bezpieczny świat przeszłości, cofnięcie się do czasów idealizowanego dzieciństwa to bolesne złudzenie. Nie ma już ucieczki do enklawy. Nawet ona została splugawiona – przez pęknięcie w umyśle sączy się paranoja. Czerwień to stan umysłu: kolor gorączki, szaleństwa, krzyku. To barwa niebezpieczeństwa – wyimaginowanego czy realnego...? Każda codzienna rzecz, każda czynność, zwykłość dnia powszedniego stają w ogniu, gdy do głosu dochodzą fobie. Ten świat cię boli. Każdy dźwięk, każde dotknięcie szarpią twój umęczony umysł. Twoje ciało płonie bólem tego świata, jesteś owinięta całunem - koszulą Dejaniry.

***

Agnieszka Dumańska – pochodzi z Końskich, mieszka w Częstochowie. Fotograficzny samouk, dokształca się, uczestnicząc w warsztatach, plenerach, spotkaniach z artystami fotografikami. Należy do Jurajskiego Fotoklubu Częstochowa. Od fotografowania pejzaży i przyciągających wzrok elementów (takich jak powalone drzewa czy krzyże na cmentarzach) przeszła do uwieczniania turpistycznych zakątków miasta -  środowiska bujnego, niepokojącego życia. Nurzanie się w brzydocie otoczenia wywołało w autorce silne pragnienie piękna – i zwrot w stronę Natury, a raczej powrót do niej, jednak już inaczej postrzeganej i pokazywanej. Pełne zieleni lasy, jurajskie białe skałki czy górskie szlaki to enklawa spokoju, ciszy i bezpieczeństwa. Jednak wciąż z upodobaniem zapisuje skrawki rzeczywistości przemijającej, odchodzące w przeszłość zabytki industrialne, nie odnawiane od dziesięcioleci kamienice, stare domy oraz zderzenie dwóch światów: szkła, stali i betonu ze zdartą skórą tynku, ukazującą obnażone kamienie i cegły.

- Dlaczego fotografuję te, a nie inne okruchy świata? Bo obudziły moją ciekawość, emocje, poruszyły swym pięknem lub smutnym opuszczeniem. Stosując różne zabiegi formalne, pokazuję swoje uczucia. Poprzez fotografię miejsc, postaci, sytuacji – przedstawiam emocje, wizje, wariacje wywodzące się z podświadomości, z na wpół uświadomionych fobii. Zderzenie tych dwóch światów, tak skrajnych, wywołuje silne emocje. Gdy nie ma możliwości ucieczki do enklawy, schronieniem staje się świat wewnętrzny. Psychika, narażona na nieustanną szarpaninę, ucieka w fantasmagorie, paranoiczne wizje. Ponieważ wachlarz ludzkich uczuć od tysiącleci jest ten sam, fotografując różne przestrzenie w różny sposób ilustruję swoje stany emocjonalne. Ważne jest, by fotografia nie zostawiła widza obojętnym. - mówi Autorka.

W fotografii lubi nawiązać do literatury i odwrotnie: cytaty z ulubionych książek często stanowią pożywkę dla nowych wizji.

Uczestniczka poplenerowych wystaw zbiorowych w Fotopobudce, Regionalnym Ośrodku Kultury (2016 - 2022) oraz indywidualnych w Bibliotece Publicznej w Częstochowie Filia nr 20 (2017) i Bibliotece Pedagogicznej (2020). Współorganizowała plener w Beskidzie Niskim (2020) i spacer fotograficzny po dawnych zakładach włókienniczych w Częstochowie (2022).